لای پست های یکی از وبلاگ هایی که دنبال می کنم پست ِ غریبی دیدم. نویسنده نوشته بود: " دلم میخواد یک بار دیگر او را ببینم. "
تمام محتوای پست همین بود.
بعد یک نفر آمده زیرش کامنت گذاشته " چرا انقدر مبهم و غیرمستقیم اونم توی یک فضای عمومی مثل وبلاگ ؟ یه ایمیل بهش بزنید و باهاش قرار بذارید. "
.
داشتم فکر میکردم یحتمل احساس ِ غربت ِ نویسنده در هنگام ِ خواندن ِ این کامنت چندین برابر بیشتر از زمان ِ نوشتن ِ آن یک جمله باشد .
" یه ایمیل بهش بزنید و باهاش قرار بذارید ."
من اگر بودم، حین خواندن این کامنت حتما حتما بغض می کردم.از شدت سختی و سادگی توامان این کار .
درباره این سایت